Zoals ik al had gezegd ga ik op een andere manier mijn verhalen publiceren.
Vandaag ga ik een verhaal publiceren over een Egyptische prins, Thoetmosis IV die een spannend avontuur beleefd. Zou het waar zijn of niet?
Klik hier om het gauw te lezen
Het verhaal van de dienaar van Thoetmosis IV. Ik ben de dienaar van jonge prins Thoetmosis. Mijn naam is Zaheb en werk al mijn hele leven als dienaar voor alle koningen. Op een middag wilde prins Thoetmosis gaan jagen op zijn paard. En daarom ging ik zijn paard opzadelen en mijn kameel klaar maken. Die hele middag waren we bezig met het zoeken van dieren in de woestijn. De prins had een slang te pakken gekregen en ik helemaal niets.
Pas toen we goed om ons heen keken zagen we dat we helemaal naar het dal van de koningen waren gereden. De prins was moe en ging daarom een plekje met schaduw zoeken. Dat was bij de Sfinx. Ik stapte van mijn kameel af en bood de prins wat te drinken aan. Dit dronk hij gulzig op. Daarna zei hij mij dat hij een dutje ging doen.
Ik had niets te doen dus volgde ik het voorbeeld van de prins op. Na een tijdje werd ik wakker geschud door de prins. Helaas was het nog middag dus had ik niet zo lang kunnen slapen. Prins Thoetmosis’ zijn ogen waren helemaal groot. Hij zei dat ik met hem mee moest komen.
Ik stond op en liep nietsvermoedend met hem mee. Toen we bij het paard en de kameel waren beval de prins mij om achter hem aan te rijden. Dat deed ik natuurlijk. Ik merkte dat we om het dal van de koningen heen reden. Uiteindelijk stopte de prins bij een kleine tempel. De tempel van de zonnegod van de Sfinx Re-horemakhet. Ik begreep niet waarom hij naar deze tempel ging. Er moest wel wat raars gebeurd zijn in zijn slaap.
Thoetmosis vroeg me of ik iets mee had wat ik kon offeren. Dat had ik. Het was een mooie ketting die ik van farao Osiris had gekregen vlak voor hij dood ging. Maar blijkbaar was dit niet waar de prins naar op zoek was. Hij keek in de tassen van de kameel en haalde triomfantelijk een kaars omhoog. Ik vond het een mooie kaars maar hoe moest Thoetmosis die kaars nou aansteken. Tot mijn verbazing stak de prins de kaars niet aan maar zette de kaars gewoon midden in de tempel voor het beeld van Re-horemakhet. Thoetmosis zei tegen mij dat ik mijn ogen moest sluiten.
Nadat de prins zei dat ik mijn ogen weer open mocht doen was de kaars aan! Het was een wonder. Toen ik mijn kaak van de grond af had geraapt zag ik dat de prins aan het bidden was. Ik vond het best wel raar want ik kende deze god helemaal niet.Na het bezoekje aan de vreemde tempel ging Thoetmosis weer terug naar de Sfinx waar hij deze middag een dutje had gedaan. Weer graaide hij in de tassen van mijn kameel en haalde er een kwastje uit. Ik vroeg aan de prins wat hij met het kwastje ging doen. Thoetmosis zei dat de zonnegod Re-horemakhet hem had bezocht in zijn droom. Ik vroeg waarom de god hem had bezocht en Thoetmosis begon te vertellen.
“Ik zag een groene flits en daar stond opeens een figuur dat mij bekend voorkwam. Maar ik kende zijn naam niet. Het leek wel alsof ik hem kende in mijn onbewuste leven. Het leek wel alsof hij mijn gedachten kon lezen en zei dat het niet erg was dat ik zijn naam niet wist.
Hij stelde zichzelf voor als ‘zonnegod van de Sfinx Re-horemakhet’. Ik nam net een hap adem om mezelf voor te stellen maar Re-horemakhet viel me in de reden. ‘En jij bent kleine prins Thoetmosis IV’. Ik zei dat dat mijn naam was. Ik was een beetje verlegen voor het grote figuur. Maar dat leek de man ook te zien. Om mij gerust te stellen zei hij tegen me dat hij me geen kwaad zou doen. Maar wat hij toen aan mij vertelde liet mij achterover klappen.
De god zei dat ik farao zou moeten worden van Egypte! Zijn reden was dat ik zijn zoon ben. Dat is toch niet te geloven dacht ik. En meteen zei Re-horemakhet dat het wel te geloven was. Maar toen ik even nadacht bleek dat helemaal niet te kunnen want ik heb een oudere broer die farao zal worden. En hij moet ook een zoon van u zijn anders kan hij mijn broer niet zijn. Toen viel de god even stil. Euhhmm toen ik jou heb geschapen kon ik niet in de gewone wereld jouw vader zijn omdat ik een god ben. Er zat maar een keuze op. Ik gaf je aan de Konings familie en zei dat jij hun zoon was uit de hemel. Ik zei dat ze goed op je moesten passen. En zo te zien deden ze dat. Ik ben hier om jou een belangrijke boodschap te geven.
Ik vroeg wat voor een boodschap? Mijn boodschap voor jou, zei de god is dat jij koning moet worden. Mijn ogen werden groot. Maar maar ik kan geen farao zijn! Dat kan je wel! Zei de god. Maar ik heb een oudere broer. Die heeft het recht op het koningschap. Toen zei Re-horemakhet dat hij daar wel voor zou zorgen. En daarna zag ik flits weer en werd ik wakker.”
Toen de prins klaar was met vertellen zei ik dat het een raar maar ongelofelijk visioen was. Thoetmosis had nog steeds het kwastje in zijn hand dat hij uit de zadeltassen van de kameel had gepakt. De prins zakte op zijn knieën en schuifelde naar de Sfinx. Met het kwastje begon hij de Sfinx schoon te maken. Ik wist niet wat ik moest denken. Was dit eigenlijk wel normaal? Ik denk dat de prins er uiteindelijk wel weer genoeg van had.Want na een kwartiertje zei hij dat ik het paard en de kameel moest klaarmaken voor de terugreis.
20 jaar later regeerde koning Thoetmosis IV over Egypte. Al die tijd had ik gedacht dat zijn visioen een wilde droom was. Misschien was toch wel een echt visioen?
Ik hoop dat jullie dit een leuk verhaal vonden! Tot de volgende keer!
XXX Ellie <3 <3
Geen opmerkingen:
Een reactie posten