September 2010 groep 6 Elize 8 jaar
Er was eens een meisje en zij heette Meilanoor. Meilanoor zat op een eigenaardige school. De school heette : “De Singelier". Ze had ook drie hele goede vriendinnen, ze heten: Jennifer, Celine en Elize. Meilanoor speelde vaak met de drie.
Maar op een dag leek de school vol met geheimen te zitten. De vier meiden gingen op onderzoek uit. Na schooltijd spraken ze op het schoolplein af. Ze wachtten totdat alle juffen en meesters weg waren. Een dag geleden hadden ze een luik gevonden. Ze gingen terug naar het luik om verder op onderzoek uit te gaan. Ze probeerden het luik open te krijgen maar hij was echt super zwaar. Uiteindelijk kregen ze hem open. Ze zagen een trap naar beneden.
Meilanoor was als eerste het luik in gegaan. Toen ze naar buiten kwam had ze een hele mooie vaas in haar handen. Toen gingen ze weer naar buiten. Het begon alweer een beetje donker te worden. Elize zei dat ze snel weer naar huis want ze had afgesproken half zes thuis te komen, want ik moet nog naar turnen en Celine ook hé? Ja, ik moet ook naar turnen. We moeten nu echt weg, anders kunnen we niet eten. Nou zeg, zei Meilanoor, nu heb ik nog maar 1 en dat is echt niet leuk.
De volgende dag kwamen de vriendinnen weer bij elkaar. Meilanoor zei: Zullen we voor een keer de juf volgen? Wie stemt erop? Celine zei, ok, Jennifer twijfelde en zei ja. Elize dacht erover na en zei: Ik moet er een nachtje over slapen hoor. Ik vind het eigenlijk geen goed plan.
De volgende dag zei Elize: Goed, ik doe mee! Goed, zei Meilanoor, zullen we het vanavond dan gaan doen? Jaaaaaaa, riep iedereen. Ze hadden er zin in. Maar hoe gaan we haar achtervolgen? Nou, zullen we haar gewoon achtervolgen en dan gewoon bij haar in de auto stappen? Zullen we dit gaan doen? Mmmm ja, dat is een goed plan zei Elize. Ik ben het ermee eens zei Celine. Ja, goed idee zei Jennifer.
In de klas waren de vriendinnen zenuwachtig. De school ging uit. De meiden gingen naar het schoolplein en wachtten tot de juf naar buiten ging. De meiden volgden de juf zo zacht mogelijk. Toen de juf (juf Karin) in de cabine stapte, gingen de meiden snel achterin zitten. Toen ze aan kwamen hadden Celine en Jennifer een probleem. Ze waren misselijk. Maar dat was snel opgelost. Toen gingen ze naar binnen.
De juf ging naar de kelder. Ze gingen achter de juf aan. De juf hield een boek vast en er stond op: “De beste toverspreuken voor een heks”. De juf liep uit de kelder en deed het boek open. Ze zocht een spreuk om de school in een griezelschool te veranderen. De juf deed het boek dicht en bracht hem naar de kelder. De meiden pakten het boek uit de kelder en namen het stiekem mee. Thuis verbrandden ze het boek. Ze dachten dat de school in veiligheid was…. Maar dat was niet zo….
Ps. De rest zie je in het boek “school in gevaar!”
Hier komt een nieuw verhaal van mij:
Sportieve dieren (de wedstrijd)
Hoi, ik ben Lilia en ik mag van mijn moeder een leuk huisdier.Vandaag gaan we naar de dierenwinkel. Ik kies muizen en niet zomaar muizen…..
“Mama, mag ik muizen?”, vroeg ik zo lief als ik kon. “Schat, weet het wel zeker?”, vroeg mijn moeder. Ja, natuurlijk wist ik dat!!! Maar dat zei ik niet hardop. Ja mam, ik weet het heel zeker, zei ik vastbesloten tegen mijn moeder. Maar natuurlijk wou mama me weer overhalen met een lieve zachte poes of met een grote brave hond. Nog steeds wou ik die muizen. Er was iets, ik weet niet wat het was maar er was wat bijzonder aan die
muizen. Mijn moeder zuchtte: Nou ja dan. Welke die witte of die bruinige? Ik zei: “ Doe ze maar allebei!!!” Mama keek mij raar aan, goed.
Lilia: Mam, je vergeet nog wat!
Mama: Wat ben ik dan vergeten? vroeg ze een beetje boos en ongeduldig.
Lilia: Je bent het hok vergeten, de speeltjes, de drinkbak en de voederbak en…
Mama: Ho maar, ho maar, we zullen wel even kijken. Zei mama (bijna schreeuwend) geïrriteerd.
Lilia: Kijk daar, wat een mooie kooi!!! En kijk, allemaal mooie speeltjes en een drinkbak en voederbak!!!”Maaaam…. Zullen we deze nemen?! Alsjeblieft!!!
Mama: Oké, maar het voer en zaagsel dan?
Lilia: Daar zal ik ook wel voor zorgen. Oh, wacht ook nog een reiskooitje!
Mama: Oh nee hé, het is je ook in de bol geslagen, zuchtte ze.
Lilia: Maar mam, nu we muizen nemen moeten we alles in huis hebben. Oh… ik weet al twee leuke namen; “Hans en Grietje!”
Met een volle achterbank reden we weg. Ik mocht lekker voorin (normaal mag ik noooooit voorin) met de muisjes. De rest van de dag was ik aan het kennis (spelen) maken met de muisjes. Ze kunnen al van het ene touwtje naar het andere touwtje springen. Ze moeten kunnen springen want anders kunnen ze niet naar hun bed (hangmat) springen. Ik vind het dan zooo ….. lief als ze dan samen in de hangmat liggen!!
De volgende dag toen ik wakker werd dacht ik meteen aan de muisjes. Ik rende naar beneden en daar zag ik Hans in het muizenrad rennen. En Grietje? Het leek wel of ze een marathon aan het rennen was. Volgens mij is ze sneller dan ik. Wat sportief… kwam meteen in mij op. Grietje zag mij en stopte meteen. Ze rende naar Hans. Die stopte ook. Samen renden Hans en Grietje naar mij toe. Volgens mij willen ze naar buiten. “ Sorry jongens, maar ik moet het aan mijn moeder vragen”, zei ik tegen ze op een geloofwaardige manier. Toen hoorde ik van boven: “schat?”. Ben je al beneden? Ik riep terug: “Ja mam, ik ben al beneden”. En trouwens, mogen de muisjes mee naar buiten?
Mama: Ja, maar wel heel eventjes
Helaas heb ik dit verhaal niet helemaal af kunnen maken :'(
Hier komt mijn griezel verhaal:
Mensen kunnen ook likken.......
Ps. De rest zie je in het boek “school in gevaar!”
Hier komt een nieuw verhaal van mij:
Sportieve dieren (de wedstrijd)
Juni 2012 Elize 9 jaar
Hoi, ik ben Lilia en ik mag van mijn moeder een leuk huisdier.Vandaag gaan we naar de dierenwinkel. Ik kies muizen en niet zomaar muizen…..
“Mama, mag ik muizen?”, vroeg ik zo lief als ik kon. “Schat, weet het wel zeker?”, vroeg mijn moeder. Ja, natuurlijk wist ik dat!!! Maar dat zei ik niet hardop. Ja mam, ik weet het heel zeker, zei ik vastbesloten tegen mijn moeder. Maar natuurlijk wou mama me weer overhalen met een lieve zachte poes of met een grote brave hond. Nog steeds wou ik die muizen. Er was iets, ik weet niet wat het was maar er was wat bijzonder aan die
muizen. Mijn moeder zuchtte: Nou ja dan. Welke die witte of die bruinige? Ik zei: “ Doe ze maar allebei!!!” Mama keek mij raar aan, goed.
Lilia: Mam, je vergeet nog wat!
Mama: Wat ben ik dan vergeten? vroeg ze een beetje boos en ongeduldig.
Lilia: Je bent het hok vergeten, de speeltjes, de drinkbak en de voederbak en…
Mama: Ho maar, ho maar, we zullen wel even kijken. Zei mama (bijna schreeuwend) geïrriteerd.
Lilia: Kijk daar, wat een mooie kooi!!! En kijk, allemaal mooie speeltjes en een drinkbak en voederbak!!!”Maaaam…. Zullen we deze nemen?! Alsjeblieft!!!
Mama: Oké, maar het voer en zaagsel dan?
Lilia: Daar zal ik ook wel voor zorgen. Oh, wacht ook nog een reiskooitje!
Mama: Oh nee hé, het is je ook in de bol geslagen, zuchtte ze.
Lilia: Maar mam, nu we muizen nemen moeten we alles in huis hebben. Oh… ik weet al twee leuke namen; “Hans en Grietje!”
Met een volle achterbank reden we weg. Ik mocht lekker voorin (normaal mag ik noooooit voorin) met de muisjes. De rest van de dag was ik aan het kennis (spelen) maken met de muisjes. Ze kunnen al van het ene touwtje naar het andere touwtje springen. Ze moeten kunnen springen want anders kunnen ze niet naar hun bed (hangmat) springen. Ik vind het dan zooo ….. lief als ze dan samen in de hangmat liggen!!
De volgende dag toen ik wakker werd dacht ik meteen aan de muisjes. Ik rende naar beneden en daar zag ik Hans in het muizenrad rennen. En Grietje? Het leek wel of ze een marathon aan het rennen was. Volgens mij is ze sneller dan ik. Wat sportief… kwam meteen in mij op. Grietje zag mij en stopte meteen. Ze rende naar Hans. Die stopte ook. Samen renden Hans en Grietje naar mij toe. Volgens mij willen ze naar buiten. “ Sorry jongens, maar ik moet het aan mijn moeder vragen”, zei ik tegen ze op een geloofwaardige manier. Toen hoorde ik van boven: “schat?”. Ben je al beneden? Ik riep terug: “Ja mam, ik ben al beneden”. En trouwens, mogen de muisjes mee naar buiten?
Mama: Ja, maar wel heel eventjes
Helaas heb ik dit verhaal niet helemaal af kunnen maken :'(
Hier komt mijn griezel verhaal:
Mensen kunnen ook likken.......
Door Ellie 1e klas middelbare.
Er was eens een meisje die Lana heette. Haar ouders gingen op een avond naar een feest maar Lana mocht niet mee. Ze bleef alleen thuis. Die avond was op het nieuws dat een gestoorde gek uit de gevangenis was ontsnapt. Na een lekker toetje ging ze naar bed. Haar trouwe hond Bas ging met haar mee. Ze viel in slaap......
Die nacht werd Lana wakker van een luid gedrup. Onder de dekens voelde ze of Bas er was. Lik Lik.... Ze liep naar beneden (naar de keuken) en keek of het de kraan was. Maar die was het niet. En ging weer slapen. Weer voelde ze onder de dekens of Bas er was. Lik lik..... Lana liep naar beneden om te kijken op het de kraan in de badkamer was. Die was het niet. Ze ging weer slapen. Toch werd ze weer wakker van het gedrup. Vlak voor ze naar de badkamer (boven) liep voelde ze weer onder haar dekens. Lik lik.... Toen ze in de badkamer keek kreeg ze de schrik van haar leven. Haar trouwe hond Bas was opgehangen en het druppen van het bloed had ze gehoord! Op de muur stond geschreven: "Mensen kunnen ook likken!"......
Eindelijk klaar!!
BeantwoordenVerwijderenaahhaaa (whaat?!) :-p
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderen